پرنیای مامان

                    دخترکم چند وقت است راه به راه می آید کنارم و با زبان کودکانه اش ، بغلم می کند   و میگوید : ( مامان خیلی دوستت دارم )   ( مامان مهربونم عاشقتم )   من می مانم و قلبی که نمی داند الان باید بایستد از خوشحالی یا تند تند بزند از ذوق زدگی .   توی این سه سال ورد زبان من بی بهانه و با بهانه ( دوستت دارم ) بوده و حالا   انعکاس صدای خودم از ذهن پاک دخترم دارد به من می رسد   و چه طنین دلنشین تری شده است در این رفت و برگشت...